Hotel garnizonowy – dzieło znanego architekta

Niepozorny blok mieszkalny przy ulicy Radziwiłłowskiej 2, wyglądający jakby powstał w okresie socrealizmu, jest w rzeczywistości udanym, przedwojennym dziełem znanego architekta Edgara Norwertha. Projektant ten stworzył między innymi plany obiektów Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie (dziś AWF) oraz Wojskowego Sanatorium Przeciwgruźliczego w Otwocku.

Budynek został zbudowany w latach 1937-38 w ramach działalności inwestycyjnej Funduszu Kwaterunku Wojskowego, we współpracy z biurem projektowym Departamentu Budownictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych. Obiekt przetrwał w dobrym stanie II wojnę światową, chociaż został uszkodzony w czasie walk rosyjsko-niemieckich na jesieni 1944 r. Po wojnie wyremontowany i oddany ponownie do użytku 15 maja 1948 r. Przez lata funkcjonowania hotel nie doznał istotnie rzutujących na jego wartość przekształceń w zakresie kompozycji wnętrza i znaczących uszczerbków substancji zabytkowej.

Od chwili powstania jego funkcja –mieszkania hotelowe dla oficerów i podoficerów zegrzyńskiego garnizonu – nie zmieniła się. Obecnie budynek nie jest użytkowany – czeka na remont.

 

Obiekt jest przykładem umiarkowanego modernizmu, realizuje w dużej mierze typowe założenia wielkogabarytowej zabudowy mieszkalnej w duchu corbusierowskim. Przy ekonomii zastosowanych środków i funkcjonalności rozwiązań oraz ukształtowanym ze smakiem opracowaniu elewacji, stanowi wyraz trendów architektonicznych lat 30. Przejawia się to w uskokowo ukształtowanej, asymetrycznej bryle z obszernym tarasem w przyziemiu, w formach okien, w zastosowaniu słupów oraz w opracowaniu tynkarskim elewacji, których strefę przyziemia oraz geometryczne podziały kompozycyjne podkreśla dodatkowo charakterystyczna okładzina z cegły klinkierowej. Wszystkie elementy cechuje prostota i podporządkowane jednolitemu wyrazowi kompozycji architektonicznej. Dotyczy to także wnętrz, w których zachowała się przede wszystkim kamienna okładzina holu i oryginalne formy klatek schodowych.

Budynek został wpisany do rejestru zabytków 22 maja 2016 r. pod nr 1341.

 

CIEKAWOSTKA

Termometrowe okna

W latach 30. XX w. pojawiły się okna narożne podkreślające załamania ścian i takie okna znajdziemy w zegrzyńskim hotelu. Znajdziemy tu również charakterystyczne dla modernizmu (funkcjonalizmu) okna „termometrowe” - na klatce schodowej od strony zachodniej.