43 lata temu podpisano porozumienia, które zakończyły strajk przeciwko władzy komunistycznej.
30 sierpnia 1980 r. podpisano w Szczecinie porozumienie pomiędzy Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym (Marian Jurczyk) a stroną rządową (Kazimierz Barcikowski).
31 sierpnia 1980 r. w sali BHP Stoczni Gdańskiej podpisano porozumienie między Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym (Lech Wałęsa) a delegacją rządową (Mieczysław Jagielski).
3 września 1980 r. podpisano porozumienie w Jastrzębiu-Zdroju; strajkujących górników reprezentował Jarosław Sienkiewicz, a rząd Aleksander Kopeć.
11 września 1980 r. podpisano porozumienie w Dąbrowie Górniczej sygnowane przez Zbigniewa Kupisiewicza (MKS) oraz Franciszka Kaima (rząd).
Rozpoczął się trwający 15 miesięcy okres częściowej wolności w komunistycznym państwie. Powstał wielki 10-milionowy ruch społeczny „Solidarność”. Stan wojenny wprowadzony 13 grudnia 1981 r. położył kres wolności ale Sierpień 1980 r. był impulsem do późniejszych przemian ustrojowych w Polsce i wschodniej Europie.
SIERPIEŃ ’80 – kto go przeżywał w strajkującym zakładzie, w tłumie pod bramą stoczni w oczekiwaniu na wiadomości, kto chodził po ulicach miasta pozbawionych komunikacji i komu udzielił się odświętny nastrój strajkujących dni, ten był przy narodzinach SOLIDARNOŚCI.
Sierpień był u kresu długiej drogi, którą przeszliśmy ucząc się jak przetrwać i jak walczyć o zrzucenie nałożonego na nas jarzma społecznego i narodowego zniewolenia. Nadszedł, gdy uświadomiliśmy sobie wszyscy sens, cel i siłę naszego protestu, tak trafnie nazwanego słowem SOLIDARNOŚĆ. Zaczęliśmy głośno mówić o godności człowieka i podmiotowości społeczeństwa.
Otworzyliśmy nową epokę w historii Polski.
Fragment zaproszenia członków i sympatyków NSZZ „Solidarność’ do uroczystości w obchodach 9-tej rocznicy porozumień sierpniowych 1980 r. (w zbiorach Książnicy Pomorskiej, https://zbc.ksiaznica.szczecin.pl/dlibra/doccontent?id=23094, dostęp: 31.08.2023)